De kracht van het familiesysteem: thuiskomen en op je plek zijn.

Elk kind komt ter wereld met een diep, innerlijk besef: ik hoor ergens bij. Dat besef is geen gedachte, maar een voelbare waarheid die verankerd ligt in de ziel. Nog voordat een kind woorden kan geven aan wie het is, weet het intuïtief: ik ben onderdeel van iets groters. Dat grotere geheel noemen we het systeem van herkomst: het gezin, de familie, de lijn waaruit het kind voortkomt.

In de ogen van een kind is het vanzelfsprekend dat het erbij hoort. Dat het gezien en gedragen wordt, simpelweg omdat het bestaat. Die diepe verbinding geeft veiligheid, houvast en bestaansrecht. Het zorgt ervoor dat het kind kan wortelen,  in zichzelf, in het leven, en in relaties met anderen.

Maar soms raakt die vanzelfsprekende plek verstoord. Wanneer er binnen de familie iets wordt meegedragen wat zwaar is:  verlies, trauma, geheimen, schaamte, uitsluiting.  Dan wordt dit vaak onbewust doorgegeven. Van generatie op generatie. Kinderen voelen dit feilloos aan. Ze gaan (onbewust) dragen wat niet van hen is, uit liefde, loyaliteit en het verlangen erbij te horen. Dit innerlijke weten, dat veelal buiten het zicht ligt, noemen we systemisch bewustzijn.

Als holistisch kindercoach kijk je niet alleen naar het gedrag of de emoties van een kind, maar voel je mee op deze diepere laag. Je herkent dat het kind niet alleen zichzelf representeert, maar ook vaak delen van het familiesysteem met zich meedraagt. Soms leeft het verdriet van een grootouder voort in het stille, teruggetrokken gedrag van een kind. Soms zoekt een kind naar verbinding omdat er op zielsniveau iets niet is geheeld in de generatie ervoor.

Holistisch werken betekent dat je het kind niet los ziet van zijn omgeving, maar als onderdeel van een groter geheel. Ieder mens is verbonden met tal van systemen : een schoolklas, een vriendengroep, een team, een cultuur, een land maar de eerste en vaak meest bepalende laag is de familie. Binnen dat systeem ontwikkelt het kind zijn of haar eerste beeld van veiligheid, eigenwaarde, relaties en liefde.

Een kind past zich aan aan het systeem waarin het leeft, omdat erbij horen een van onze meest fundamentele levensbehoeften is. Zelfs als dat betekent dat het zichzelf moet verkleinen, aanpassen of iets op zich neemt dat niet van hem of haar is. Als coach begeleid je het kind (en soms ook de ouder) in het herstellen van deze balans. Niet door te duwen of iets te fixen, maar door met zachte ogen te kijken naar de plek die het kind inneemt  en de wijsheid van het systeem te laten spreken.

Wanneer een kind voelt: ik mag mijn eigen plek innemen, precies zoals ik ben, dan keert er rust terug in het lijf. De ziel ontspant, het lichaam ademt vrijer, het gedrag verandert als vanzelf. En daar begint de werkelijke heling.